Grafisch Atelier Friesland presenteert:
Op vrijdag 8 Oktober bent u van harte welkom bij de opening van de expositie: “Novene” in Kunstruimte “H 47” in Leeuwarden.
Een landelijke grafiek expositie van klein grafisch werk
Ik neem deel aan “Novene” met drie mezzotinten.
Bezoekadres
Kunstruimte H47
Haniasteeg 47
8911 BX Leeuwarden
Openingstijden
woensdag—zondag: 12.00 – 17.00
Het was een mooie slotdag van de tentoonstelling: “Verhalen in het landschap” in Oldeberkoop. Vooral toen ik werd uitverkoren om mee te mogen doen aan de masterclasses!
Heel trots ben ik op het onderstaande juryrapport van Anne Feddema, Christiaan Kuitwaard, Tryntsje Nauta, Gerrit Terpstra en Tjibbe Hooghiemstra:
De tekeningen van deze kunstenaar staan, kunsthistorisch gezien, in een lange, grafische traditie. Zijn werk, veelal zwart-wit, heeft een stoere, gebeeldhouwde kwaliteit maar is tegelijkertijd, poëtisch met een hang naar het symbolisme en de jugendstil. Wij zijn bijzonder benieuwd naarhet werk wat hij gaat maken en zullen zijn ontwikkeling met bijzondere belangstelling volgen. Alle redenen om hem uit te kiezen voor de masterclass en het komende traject.
in het CAV-gebouw, Heerenveenseweg 16, Oldeberkoop exposeer ik 1 ets, 1 aquarel en 1 houtskooltekening.
Onderstaand gedicht, en meer gedichten die ik in de loop van de tijd heb geschreven en nog zal schrijven, is de leidraad voor mijn werk als tekenaar, schilder en graficus. De tijd wordt alsmaar herschreven, herinneringen herschikt, het verhaal herverteld. Zoekend naar oorsprong ontspringt telkens een nieuw verhaal van de punt van mijn potlood of mijn etsnaald en kan ik even geloven. Maar telkens ontspring ik de dans, danst het antwoord weer weg en begin ik weer opnieuw.
De weg:
De weg naar huis is al gewoonte
de pijp van de fabriek aan de overkant
de kale mannen in blauw laden kazen in stapels
De schietwilgen, de geur van fluitenkruid,
de vliegen die deukjes schaatsen in het water
als ik aankom in het schaduw-gezicht van het huis.
Door mijn spiegelogen kijk ik naar binnen
het licht van het laatste middaguur
kijkt naar mij met lome gebaren
schept nog eens onaangedaan
scherven in mijn ogen.
In het watergolvend licht zwemt mijn huid-schaduw
de kamer in en ik zie het barstig lijf van slaap
op het gezicht van mijn vader.
Daarnaast (in zijn armen in arkadia gewikkeld de jongste)
wordt elk adertje geraakt, de huid alsmaar dunner gemaakt
tot het onverdraagzaam dun en zacht
het porseleinen gezichtje in zijn handen neemt.
Kijk hier voor meer informatie!